محرمانه هاي من

گذر عمر چه زود ما کودکيها را سفر کرديم سر زنگ و کلاس ِ درس، چه آتشها به پا کرديم؟ در اين دوران، چه دوستيها بنا کرديم چه بازيها و ورزشها چه آشتيها پس از قهرها... دلم تـنگه براي بچگيها مون ـــ . چه حيف، حتي جواني را گذر کرديم چه دلهايي که بستيم و به اميدش فنا گشتيم چه عشقهايي که سوزانديم و دلها را ز خود رانديم هدر رفتيم، هدر داديم ... . بسي دوستان سفر کردند رهايي را وطن گفتند بسي ديگر براي زندگی با يار خانهءي عشقی بنا کردند . به چه روزي اميد بستيم؟! ز چه روزي گذر کرديم؟! به جز چند خاطرات خوش دگر کسب چه ها کرديم؟! . چه سود از عمر بي حاصل چه سود از اين دل عاشق June 06, 2008

من از همینجا اعلام میکنم که با عشق زندگیم پیمان یک عمر زندگی خوب رو بستم، سارا و آرش میخوان بهترین زندگی که ممکنه رو داشته باشن و همینجا از همه افرادی که توی این امر مهم کمکمون میکنن سپاسگزاری می کنم

تو به من برگشتي و گفتي :"من هنوز نمي دونم ميخوام بمونم يا‌ برم؟ و واسه اين که تکليف خودم رو با خودم روشن کنم ميخوام برم و شرايط اونجا رو باز هم بررسي کنم و بعد تصميم بگيرم. " من بهت گفتم هر جور که احساس ميکني راحتي،تصميم گيري راجع به اين مسئله اصلاَ يه مسئله آسوني نيست که تازه خيلي هم سخته. گفتي:" تا رفتنم خيلي نمونده و واسه اين مدت کمي هم که باقيه، نميخوام فکرم رو بيشتر از ايني که هست درگير کنم. واسه همين هم نميخوام باهات رابطه اي رو شروع کنم که يا تو بهونه‌ اي اضافي بشي براي برگشتنم! يا من براي تو يه دوست نيمه راه بشم که گذاشتم و رفتم. " من بهت گفتم انشالله هر چي صلاحه و هر چي قسمت باشه، مسئله اي نيست،‌ميذاريم هر وقت که برگشتي و اگه قسمت بود خواستي اينجا بموني راجع بهش صحبت ميکنيم و فکر ميکنيم. " ولي من بهت خيلي چيزهايي که تو فکرم بود رو نگفتم و فقط تو دلم به خودم گفتم: " دعا ميکنم که برگردي و بخواي اينجا بموني."

منی که خسته و تنها، یه گوشه اینجا نشستم  با کلی فکر و خیال تو خودم غوطه ورم  تو نپرس از من که من به کجا رسیده ام  به که دل ببسته ام، ز که دل بریده ام  آخه جایی نداره، خودتم خوب میدونی  جوابش واضح و روشن تو چشام داد میزنه

اوني که خنده‌ اش هميشه از لباش جدا نميشه ، اون تويي اوني که نگاش يه لحظه هم از نگات جدا نميشه ، اون منم اوني که گرمي دستش واسه من آروم جونه ، اون تويي اوني که اگه نباشي زندگيش آروم نداره ، اون منم

First of all I should thank you for reading this blog. I mentioned in my first post on this blog that these posts are written just to help me not to think about the written issue anymore and as you may notice that most of them are my confidential and just 2 or 3 ones of my relatives know about them. Someone someday said something to me and ask about someone that I felt she was talking about the previous post And that someone might be you! so you are kindly requested to be confidante . I assure you that there is nothing to worry about. You know the God better than me and he would care of everything as he has done in the past 28 years.