گذر عمر

گذر عمر
چه زود ما کودکيها را سفر کرديم
سر زنگ و کلاس ِ درس، چه آتشها به پا کرديم؟
در اين دوران، چه دوستيها بنا کرديم
چه بازيها و ورزشها
چه آشتيها پس از قهرها...
دلم تـنگه براي بچگيها مون ـــ
.
چه حيف، حتي جواني را گذر کرديم
چه دلهايي که بستيم و به اميدش فنا گشتيم
چه عشقهايي که سوزانديم و دلها را ز خود رانديم
هدر رفتيم، هدر داديم ...
.
بسي دوستان سفر کردند
رهايي را وطن گفتند
بسي ديگر براي زندگی با يار
خانهءي عشقی بنا کردند
.
به چه روزي اميد بستيم؟!
ز چه روزي گذر کرديم؟!
به جز چند خاطرات خوش
دگر کسب چه ها کرديم؟!
.
چه سود از عمر بي حاصل
چه سود از اين دل عاشق

June 06, 2008

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

آخه چرا میپرسی چه مرگمه؟

تصویر
منی که خسته و تنها، یه گوشه اینجا نشستم  با کلی فکر و خیال تو خودم غوطه ورم  تو نپرس از من که من به کجا رسیده ام  به که دل ببسته ام، ز که دل بریده ام  آخه جایی نداره، خودتم خوب میدونی  جوابش واضح و روشن تو چشام داد میزنه
بیشتر بخوانيد

چرا نداره اینجا ایرانه دیگه

چندین ماه از کار و زندگی موندن و تمرین کردن چندین میلیون خرج کردن چندین روز دوندگی برای کسب مجوز، آخرش که چی؟ دل مردم رو شادکردن مگه چه گناهی داره؟ تازه هیچ سر و صدایی هم نداشت، نه تو بوق و کرنا شد نه خیلی روش مانور داده شد ولی با این حال همه بلیطها فروخته شد ولی 2 روز مونده به کنسرت مدیر سالنی که اجاره شده بود طی تماسی تهدید شدنش به مرگ را اعلام میکنه و تمام مسائلی که بالا گفته شد رو هوا! البته خوب وزارت ارشاد خیلی کار بزری کرد که مجوز رو تا آخرین لحظه لغو نکرد و تهدید به مرگ شدن آقای مدیر سالن هم همچون یک مسئله عادی شنیده شد و همه در جواب این سوال که آخه چرا و به چه دلیل میشنیدن خوب ایرانه دیگه! ای ایران ای خاکت سرچشم هنر! ای خاکت بر سر همه ضد هنر
بیشتر بخوانيد
يک مهندس شيمی هست که همکارمه و راحت ۳۴ سالش ميشه یک دانشجوی الکترونیک هم هست ، اون هم از همکاراست و ۲۲ سالش به زور میشه! هر وقت این جوون از دوره زمونه و بدی روزگار و تلف شدن جوونی صحبت میکنه اون آقای مهندس شیمی ميزنه رو دنده شکايت و يه بغضی هم ميندازه ته گلوش و ميگه ما نسل سوخته ايم ! تو کجا بودی اون شرايطی که اگه از ما يک نوار ميگرفتن به باد کتکمون ميگرفتن ؟و .....بگذريم اون موقعها من هم خوب يادم مياد منم بودم تو اون شرايط. حالا سنم کمتر بود ولی خوب يادمه. چه مخفی کاری ميکرديم واسه نوار و فيلم و ... چه افراد بسيجی نمای جان بر کفی! که ژ-۳ با دستش بلند ميکرد و از پنجره يک بنز ميومد بيرون و دنبال هم سنهای خودش به بهانه خوش گذرونی ميافتاد! خوب آره حالا خيلی بهتر شده حالا ميوفتن و ماشينهايی که سي دی چنجر و آمپلی فاير داشته باشن و ميخوابونن ، مهمونی ميگيرن ،‌ دختر و پسر رو میگیرن ولی خوب خیلی اوضاع بهتر شده ديگه الان بچه ها ميشينن پای کامپيوتر و اينترنت و چت و .... کجا اين امکانات اون موقعها بود حتی منی که موقع بمبارونها یادمه هنوز دبستان بودم با خودم کامپيوتر اسپکتروم ميبردم تو پناهگاه و ب
بیشتر بخوانيد